De Nicolaaslezing 2025 bracht op vrijdagmiddag 23 mei opnieuw bezinning, inspiratie en levendige gesprekken, ditmaal naar theater De Stadsgehoorzaal. Hoofdspreker was dit jaar Marianne Thieme, oprichter van de Partij voor de Dieren en een bekende stem in het maatschappelijke debat over de omgang met dieren, natuur en zingeving. De lezing vormde samen met de minstens zo boeiende bijdrage van historicus David Onnekink een ge(s)laagde middag over hoop, taal en verantwoordelijkheid.
De bijeenkomst begon met de overhandiging van het boek Hoop, een kracht die alles nieuw maakt door Pim Boven, voorzitter van het College van Bestuur van de Theologische Universiteit Utrecht, aan burgemeester Sander de Rouwe. De burgemeester stond stil bij het ontstaan van de Nicolaaslezing, een initiatief dat bedoeld is om Kampen als stad van theologie, ontmoeting en reflectie op de kaart te zetten. Daarbij memoreerde hij met een glimlach hoe vasthoudend Marianne Thieme destijds in de Tweede Kamer was: net als Romeinse senator Cato Maior (die elk betoog eindigde met een oproep tot vernietiging van Carthago) rondde zij elk debat steevast af met haar oproep om de bio-industrie af te schaffen.
Dagvoorzitter Roeland Tameling verbond Kampen met Thieme’s activisme op verrassende wijze. Hij herinnerde aan creatieve outfits op Prinsjesdag waarmee zij net als toenmalig kamerlid Hilde Mulder uit Kampen haar boodschap kracht bijzette – zoals een wortelriem of de muts met de leus ‘Fish Free Friday’. Thieme sprak tijdens de lezing over de noodzaak om van rentmeesterschap naar bondgenootschap te bewegen: een relatie met dieren en natuur die draait om gelijkwaardigheid. Ze citeerde uit het boek Beautiful World, Where Are You van Sally Rooney en ging in gesprek met het publiek over de rol van evolutietheorie, ethiek en geloof in de manier waarop we dieren behandelen.
Thieme gaf aan dat ze hoop ontleent aan haar geloof en aan de mogelijkheid om verandering teweeg te brengen. Ze wees op de voor haar opvallende verkiezingsuitslagen in Kampen: zowel bovengemiddelde steun voor de Partij voor de Dieren als voor de BBB. Achter die cijfers schuilt volgens haar een gedeeld gevoel van onvrede met het vaak te technocratische karakter van de politiek.
David Onnekink legde in zijn lezing de nadruk op de kracht van woorden en verhalen. Of we een dier een 'wolf', een 'canis lupus' of 'wahaja' noemen – het beïnvloedt hoe we erover denken. Met voorbeelden uit de Bijbel, literatuur en populaire cultuur (zoals het kinderboek Black Beauty) liet hij zien hoe taal ons in staat stelt om verbinding te maken. Verhalen brengen nuance en empathie – iets waar onze samenleving vandaag meer dan ooit behoefte aan heeft.
Thieme haakte hierop aan met een persoonlijke anekdote over haar eerste bewuste ontmoeting met een dier toen ze elf jaar oud was: een haas die haar nieuwsgierig aankeek. “Dat moment heeft me voor het leven geraakt,” aldus Thieme.
Na een levendige dialoog met het publiek volgde een borrel met ruimte voor ontmoeting en uitwisseling. De organisatie – bestaande uit Leon van den Broeke, Geert Meijering, Theo van Mierlo en Roeland Tameling – kan terugkijken op een geslaagde tweede editie van de Nicolaaslezing, mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Kampen en de Theologische Universiteit Utrecht.
De voorbereidingen voor de editie van 2026 gaan binnenkort van start. Eén ding is zeker: deze traditie krijgt een duurzaam vervolg.